เรื่องรักฮาๆ - เรื่องรักฮาๆ นิยาย เรื่องรักฮาๆ : Dek-D.com - Writer

    เรื่องรักฮาๆ

    มันเป็นเรื่องรักฮาๆหน้าแตก ปนเศร้านิดๆค่าาาาาาา............*-*

    ผู้เข้าชมรวม

    560

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    560

    ความคิดเห็น


    13

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ตลก-ขบขัน
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  19 ก.ค. 48 / 16:40 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      สวัสดีค่ะคุณผู้อ่านทุกคนดิฉันขอแนะนำตัวเองก่อนเลยนะค่ะ   ชื่อ  ส้ม  ค่ะ
      ดิฉันเรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งค่ะ   เป็นโรงเรียนประจำจังหวัดเลยนะค่ะขอบอก  ตอนนี้ก็เรียนอยู่ ม.4  
      ห้อง  D  ค่ะ  เอาเป็นว่าดิฉันเรียนเก่งมาก......จนถึงที่สุดเลยนะค่ะ   แหม! ๆไม่อยากบอกเลยนะค่ะ
              ตั้งแต่ ม.1  ที่เข้ามาเรียนที่นี่   จนทุกวันนี้ก็  4  ปี  จนอาจารย์เบื่อหน้าสุดๆ  
      ขนาดเบื่อแต่ก็ยังเรียกเราไปใช้งาน  โฮะๆๆๆ !!!!   คนเก่งก็งี้แหละ...........
              ตอนนั้นฉันก็อยู่ ม.1  วัยกำลังสดใส  น่ารักเลยนะค่ะ  กำลังแบบว่า..........ขยันม๊าก!! มาก
      วันแรกของการเรียนอาจารย์เค้าก็จะให้เราแนะนำตัวกันค่ะ  ฉันก็แนะนำตัวเลย
              “สวัสดีค่ะ  ชื่อ  ส้ม ค่ะ  จบมาจากโรงเรียน อ.บ. ค่ะ   ขอฝากตัวฝากใจไว้ในอ้อมกอด
      ทุกคนด้วยนะค่ะ   ขอบคุณค่ะ.........”   พอเราพูดจบนะค่ะ  เพื่อนๆกรี๊ด....กันใหญ่เลยค่ะ สงสัยจะฮากันตรึม
              ดิฉันมีเพื่อนสนิทห้องเดียวกัน  3  คน  รวมฉันด้วยก็  4  คนค่ะ  
      คนแรกชื่อ เบส  จบชั้นประถมมาจากที่เดียวกับฉัน คบกันมาตั้งแต่ ประถม 1  จนปัจจุบัน ก็ลองนับดูนะค่ะ
      ทรายเป็นคนที่อะไรก็ได้ค่ะ  ไปไหนก็ไปเรื่อยเฉื่อย  แต่พลอยเรียนเก่งนะค่ะ   ออกจะแสนดีด้วยค่ะ
      คนที่สอง  ชื่อ  แนน  ค่ะ   อยากจะบอกว่ามันเป็นทอมภาษาอะไร  มีแฟนเป็นทั้งชาย  และหญิง  
      โดนฉันว่าบ่อยค่ะ  เพราะ  It  ไม่ยอมเลือกว่าจะเป็น  ช/ญ  ปวดหัวกับ  มัน  เอ้ย!  It  เหมือนกันพูด มันไม่งามค่ะ
      แต่แนนก็เป็นเพื่อนที่  น่ารักค่ะ  
      คนสุดท้าย  เมย์  ค่ะ  คนนี้เป็นคุณนายสายเสมอที่เข้ามาร่วมก๊วนกับเขาด้วย   ที่มาของฉายาก็คือ..........
      คุณนายสายเสมอชอบทำอะไรชักช้าค่ะ  ไม่มีอะไรมากเพื่อนก็เลยตั้งฉายาซะเลย  555+  แต่เมย์ก็มีข้อดีนะ
      เมย์  เป็นคนที่ให้กำลังใจดีเกินไปค่ะ  อ้าว.........ข้อดีหรอเนี่ย   เอาเป็นว่า  ทุกคนเป็นคนที่เข้ากันได้
      และมีนิสัยที่แตกต่างกัน  แต่ก็มาอยู่ร่วมกันได้อย่างสนิทสนมกลมเกลียวกันจนทุกวันนี้
              เปิดเทอมวันแรกพอแนะนำตัวเสร็จเราก็จะตัดไปตอนเราเรียนวิชาเลือกกันค่ะ
      มีวิชาให้เลือกสองอย่าง  คือ  ดนตรีไทย  กับ  สากลค่ะ
              “นักเรียนคนไหนอยากเรียนอะไร  ก็แบ่งไปเลยนะ  ใครจะเรียนสากล  ให้เดินมารวมกัน
      ที่ด้านซ้าย  ใครจะเรียนดนตรีไทย  มาทางด้านขวา ”   คงรู้นะค่ะว่าใครควรจะพูดคำนี้
              เบส  แนน และฉัน  เรียนดนตรีสากลค่ะ  ส่วนเมย์  เรียนดนตรีไทย  
      หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป  ไวเหมือนโกหก   กลับมาเรียนวิชาดนตรีกันเหมือนเดิม  ฉันเรียนไปได้อาทิตย์นึง
      ก็ขอเปลี่ยนไปเรียนดนตรีไทย  ซะงั้น!  
              “อาจารย์ค่ะ  คือ...................................................หนู.............................จะขอย้าย
      ไปเรียนคนตรีไทยค่ะ  นะค่ะๆ   อาจารย์”    ฟังดูเราโหดร้ายมากเลยหรอเนี่ย
              “อืม............จะไปก็ไปสิ”   สั้นๆแต่จี๊ดเลยค่ะ    แต่ฉันก็ออกนะค่ะ   คนดีสุดๆ
              “สวัสดีค่ะอาจารย์หนุ่ม   ไม่ใช่พี่ศรราม  นะค่ะ (ถ้าได้ก็ดี  555+)
      หนูจะมาขอเรียนดนตรีไทยค่ะ”  ลืมบอกค่ะว่าอาจารย์สอนดนตรีสากลชื่อ  กอระไก่ ค่ะ   ฉันเป็นเด็กดีมากค่ะตั้งฉายาให้อาจารย์ไปเรื่อย   อย่าเอาเป็นแบอย่างนะค่ะไม่ดี  แต่ไม่สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ  ที่จริงแกชื่อไก่ค่ะ
              
      “จะเล่นอะไรดีล่ะ   ไปดูเพื่อนก่อนก็ได้นะ”
      “ ค่ะ ”   ตอนตอบสงบเสงี่ยม มากเลย  คนดีก็งี้แหละค่ะ  
      “ส้ม  เล่นจะเข้ซิ  คนเล่นน้อย  ซอมีคนเล่นเยอะแล้ว”   อันนี้ใครบอกจำไม่ได้ค่ะ  
      แต่ฉันก็เลือกจะเข้นะ  แบบว่าเชื่อฟังเพื่อนสุดฤทธิ์   เราเด็กใหม่ต้องสร้างภาพหน่อยเน๊าะ
      หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป  ไวเหมือนโกหก  อีกแล้ว   สรุปว่าเราจะมาเรียนตนตรีกันนะค่ะ  
      อ้าว......ม่ายช่าย   เราเรียนทุกวิชานะแต่  คือ  ฉันรักดนตรีมากเลย  ก็มาเรียนดนตรีไทยตามเคย
      ตอนนั้นพี่ ม.3  เรียนอยู่ค่ะ   ไอ้ฉันก็ไปยืนเก้ๆกังๆอยู่หน้าห้อง   อยู่ดีไม่ว่าดีค่ะเอาหน้าไปส่องดูข้างใน
      พอดีประตูเป็นกระจกไงค่ะ   เลยเห็นข้างใน  พบรุ่นพี่คนนึงค่ะ  ปิ๊ง   เลย  อารายเนี่ย
      อาจาบาฮึ่ย!!  (ศัพท์ใหม่วัยรุ่นค่ะ  แสดงอาการตกใจ )  
              แล้วเราก็ชอบเค้ามาตั้งแต่วันนั้น  คนอาราย    ทำไมปิ๊งง่ายจัง    เลย  เราก็ได้แต่ปิ๊งเค้าแหละ
      เค้าไม่ได้มาชอบอะไรเราหรอก  คือ รักคุดอะไรประมาณนั้น  พี่เค้าชื่อ  ตั๊ก  แต่หน้าเค้าเหมือน แย้อมแฮ้ก
      เราเลยเรียกเค้าว่า      แย้อมแฮ็ก  เป็นไงหละอยากไม่ชอบเราดีนัก   แล้วฉันก็เดินเข้าไปนั่งในห้องดนตรีไทย
      พอฉันเรียนดนตรีไทยเสร็จ   ก็กลับมาที่ห้องเรียน  แล้วฉันก็เล่าให้เพื่อนฟัง  
              “เมย์  เห็นพี่คนที่เล่นฆ้องป่าว   น่ารัก  ดีนะ  โดนเลยอ่ะ”
              “ คนนั้นหรอ  คนไหนอ่ะ   ไม่เห็น”
              “อ้าว........ดูพูดเข้าทำให้เรามีความหวัง”
              ตอนนั้นมีคนที่รู้จักพี่แย้อมแฮ็ก  มาฟังด้วย  ดันเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้แฟนพี่เค้าฟัง  รู้มั๊ย
      เกิดอะไรขึ้น  พี่เค้ามาหาถึงที่ห้องเลย   ฉันก็คิดว่าเค้ามาหาเรื่อง  ก็กลัวๆเลยรีบไปฟ้องอาจารย์ประจำชั้นพี่เค้า
      ให้จัดการกับเรื่องนี้ให้ด้วย  อาจารย์เค้าก็ดีมากเลย  ตามสองคนนั้นมาคุยให้รู้เรื่อง  จากนั้นมาฉันก็ไม่กล้าคุย
      ไม่กล้ามองหน้าพี่สองคนนั้นอีกเลย  แต่ก็ยังชอบ แย้อมแฮ้ก  อยู่ดีนะ  แบบว่าไม่เลิก
              วันนั้นเป็นวันหยุด   นังออยที่เป็นทั้งเพื่อนและเพื่อนบ้านเรา  ชวนไปว่ายน้ำที่โรงเรียน  
      พอดีโรงเรียนฉันไฮโซมีสระว่ายน้ำ  ฉันก็ไปเรื่อยเฉื่อย  รู้มั๊ยฉันไปเจอใคร  ปิ๊กกับแพนว่ายน้ำที่สระ
      ตอนแรกฉันก็ไม่รู้จักสองคนนี้หรอก  นังออยมันแนะนำฉันให้รู้จัก  ไม่รู้บุพเพอาละวาดอะไร  
      ไอ้ปิ๊กมาที่บ้านออย  เพราะแม่ปิ๊กรู้จักกับแม่ออย  ก็ต้องรู้จักฉันอยู่แล้ว  ตอนนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก
              พอขึ้น  ม.2  ฉันถูกย้ายห้องจากห้อง  1  มาอยู่ห้อง 2  เพราะเกรดไม่ถึงช็อกมากเลย
      ก็พยายามคิดในใจนะว่าเราไม่ตั้งใจเรียนนะ  เราตั้งตั้งใจมากกว่านี้  ตั้งแต่อยู่ม.2  พี่แย้อมแฮ้ก  ก็ขึ้น ม.4
      พี่เค้าได้อยู่ห้อง 2  เหมือนฉันเลย  พออุ่นใจบ้าง  เผื่อเราจะได้ทำงานร่วมกัน  แต่ไม่เลยเค้ามีแฟนใหม่แล้ว
      น่ารักที่สุดใน ม.4  ตอนนั้นเลยจะบอกให้   แฟนใหม่พี่เค้าชื่อว่าน  ค่ะมีรักยิ้มด้วย ตาโตๆ   เรียกได้ว่าสวยเลย
      พอฉันรู้ทำใจ    ว่าคนหน้าตาอย่างเรารึจะไปเป็นแฟนเค้าได้  เคยแอบไปร้องไห้ด้วยแหละ   แต่อยากบอกว่า
      พี่เค้าไม่รู้หรอกนะว่าฉันแอบชอบเค้าอยู่   ฉันก็ไม่กล้าบอกหรอกกลัวเสียฟอร์ม  แล้วคิดว่ามันไม่งามด้วย
      ทุกวันนี้ก็ไม่เคยบอกเพราะยังคิดเหมือนเดิมอยู่    แล้วฉันก็ยังคิดได้อีกว่าวัยนี้ถ้ามีแฟนคงไม่มีใครมาจริงจัง
      กับเรามากนัก   ฉันเลยไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้เท่าไหร่
              
              แล้ววันหนึ่งฉันก็มีแฟน  ที่มีก็เพราะอยากลองมีแฟนดูคงไม่เสียหายอะไร    
      แล้วคิดว่าจะได้ลืม พี่แย้อมแฮ้กได้ด้วย  ก็เลยมี   แฟนฉันไม่ใช่คนอื่นไกล ปิ๊ก นั่นเอง  มันชอบเรามา
      ตั้งแต่ ม.1  แต่ฉันยังชอบพี่แย้อมแฮ้ก  ที่น่ารักของพี่ว่านอยู่  แล้วตอนนั้นฉันก็หยิ่ง  มากด้วย
      ตอนนี้ไม่แล้วนะค่ะแก้นิสัยแบบนี้ไปหมดสิ้นค่ะ  พอมา ม.2  ฉันก็เห็นความพยายามของปิ๊ก   เลยลองคบกันดู
      ก็ดีนะ  แต่ปิ๊กขี้อายไปหน่อย   คือเวลาเจอหน้ากันเราไม่เคยพูดกันเลย  แต่เราจะส่งจดหมายหากันมากกว่า
      แต่ฉันก็ไม่ได้ส่งจดหมายเองนะมีแม่สื่อแม่ชัก  ก็คือ  นังออยนั่นแหละ  ตัวดีเลย  อยากบอกว่า
      ปิ๊กเขียนจดหมายเน่ามาก   อ่านแล้วซึ้งสุดๆแล้วก็เว่อร์สุดๆ   ฉันคบกับปิ๊กมาได้เทอมนึงแล้วก็เลิก
      เพระเทอม 2 ปิ๊กแอบมีกิ๊ก ฉันเลยบอกเลิก  แล้วฉันก็มาคบกับปิ๊กใหม่ตอนประมาณ ม.3  เทอม  2  
      เพราะฉันให้อภัยไง   เพราะเป็นครั้งแรกที่มันทรยศ   ฉันคบกับมันมาประมาณ  5  เดือนนับจากเทอม  2  
      จนฉันอยู่ ม.4  มันทรยศอีกแล้ว   แอบไปมีกิ๊กอีก   แต่คราวนี้กิ๊กมันมากกว่าตอนนั้นอีก  ปากก็บอกว่ารักนะ
      แต่ใจมันเอาไปให้คนอื่น  จะให้ฉันคิดยังไงอีกล่ะ  ฉันก็เลยบอกเลิกด้วยความโกรธ   แค้น   แล้วฉันก็ไม่คิดจะฟังอะไรจากปากมันอีกเลย.....................
                  มาถึงภาคปัจจุบันฉันก็ยังได้รู้เรื่องเกี่ยวกับตัวมันอีกหลายครั้งมาก   แต่ก็เป็นเรื่องที่
      ไม่ค่อยดีในความคิดของฉัน   เพราะมันดันมาคบกับนักเรียนโรงเรียนเดียวกับฉันแล้วยังคบกับอีกคนไปพร้อมกัน  ทำให้ฉันสงสารเพื่อนของฉันเหลือเกิน  ที่ต้องตกอยู่ในสภาพที่โดนสวมเขา  แต่เพื่อนฉันคงไม่เชื่อ
      ถ้าฉันจะบอก.......ความจริงใดๆที่เกิดขึ้น  เพราะความรักทำให้คนตาบอด.......................
                  ฉันขอสัญญาเลยว่าฉันจะมาเล่าเรื่องให้จบว่าสรุปแล้วฉันจะสมหวังเมื่อไหร่
      ส่วนตอนนี้ขอตั้งใจเรียน  เก็บเกี่ยวความรู้ให้ได้มากๆเสียก่อน   จะได้มีแรงไว้สู้กับอนาคตข้างหน้า
      ลืม!!+ บอกเลยว่าฉันยังแอบปลื้ม แย้อมแฮ็ก อยู่  ไม่รู้ทำไมเลิกไม่ได้ซะที...............
                                      
      แล้วพบกันใหม่นะค่ะ..........

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×